Myślę, że skoro wątek nazywa się Radość, to możesz tutaj wypowiadać się o wszystkich radościach jakie Cię w życiu spotykają niezależnie os stopnia Twojej amputacji.
Myślę, że to forum "nie tętni życiem" z innego powodu, otóż ludzie po amputacjach w większości doskonale sobie radzą w życiu i mało siedzą na forach tematycznych, a wchodzą tutaj tylko wtedy, gdy potrzebują konkretnej pomocy.
Jednak możemy dużo zmienić i wspólnie zadziałać, aby było tu weselej.

Cieszę się że mimo mojej niepełnosprawności wspiera mnie rodzina, oraz przyjaciele także na forum

Taa, rodzina jeśli jest wsparciem to naprawdę wielkie szczęście, o którym nie należy zapominać. I chociaż coniektórzy uważają, że pomoc bliskich im się należy to nie tak, Nasi bliscy w związku z zaistniałą sytuacją też przeżywają traumę i wiele muszą zmienić w swoim życiu. Cieszmy się , że ich mamy blisko siebie.

Masz rację, zmienia sie nie tylko nasze życie, codzienne trudności związane z niepełnosprawnością, z samoakceptacją, ale także żyje tym cała rodzina i też zapewne to przeżywa zwłaszcza dzieci, ale wzajemne wspieranie się naprawdę pomaga, pozdrawiam.

Witam jakiś czas tu nie zaglądałem, może dlatego że życie tak mi się potoczyło że chyba tylko ja rano i wieczorem przypominam sobie że mam protezę. Mam pracę i w ubiegłym roku od lekarza medycyny pracy dostałem zgodę na pracę na wysokościach. Jak dla mnie jest to duże zadowolenie. Teraz idzie wiosna i zastanawiam się czy nie zrobić prawa jazdy na motor, ale chyba będzie z tym problem. Może już ktoś próbował i mi coś podpowie w tym temacie.
Pozdrowionka dla wszystkich