mik0000 nie masz 2 cm jednego palca i robisz z tego tragedie? ludzie wezcie sie w garsc ! niektorzy nie maja nog i rak i zyja ! a Ty nie mozesz sie pogodzic z tymi 2 cm? wybacz ale to jest troche smieszne... mam w sumie 5 normalnych palcow, jednego nie mam w ogole, reszta to mam mniej niz polowe palcow.. i co zwiazku z tym? mam cale zycie spedzic w kacie? oczywiscie wstydzie sie czasami jak robie zakupy i wyciagam dlon po reszte... ale kogo to obchodzi? jak sie komus nie podoba to niech sie nie patrzy, zyje normalnie i robie wszystko normalnie... gram nawet na keyboardzie... pomyslcie czasem o ludziach na wozkach inwalidzkich czy o innych tragediach, to moze docenicie to co macie!

prosiaczku dla Ciebie 2 cm. może jest śmieszne a dla innych osób tragiczne.Patrząc Twoim tokiem myślenia to osobą na wózkach można powiedzieć żeby nie przesadzali są przecież jeszcze ludzie w gorszych sytuacjach np. sparaliżowani i co oni mają powiedzieć mogą tylko leżeć .Każdy człowiek jest inny i ma inny charakter,jedni są silni psychicznie a drudzy nie i każdy przeżywa swoją stratę czy to tylko chodzi o centymetr palca czy nogi inaczej, bardziej lub mniej. Po to jest to forum jak sama nazwa mówi AMPUTOWANI żeby każdy nawet jak dla Ciebie nawet z mała amputacją miał możliwość "wygadania się", a takie osoby jak Ty niestety powodują że dużo osób tylko czyta, nie piszą bo boją się że zostaną wyśmiane. Ja też długo tylko czytałam aż w końcu się zdecydowałam i nie żałuję bo tu na forum przynajmniej mogę szczerze bez wstydu o moim problemie porozmawiać. Gratuluję,że potrafisz normalnie żyć bez palców ale nie każdy ma takie szczęście poradzić sobie z tym. Dla mnie jest to duża sztuka. A może podpowiesz mi jak się mam "wsiąść w garść" gdy jak np. szukałam pracę to w większości słyszałam że szkoda że nie mam palca bo wtedy nie ma problemu, ale bez palca niektórzy klienci mogli by się czuć nieswojo w moim towarzystwie. Takich przykładów przez 12 lat od kont nie mam palca mam mnóstwo.
Ludzie nie przejmujcie się wypowiedziami takimi jak wyżej, piszcie bo to może nie przywróci nam palców itp. ale chociaż trochę nam spadnie ciężaru z serca bo dobrze jest się wygadać.

co do tej pracy, ze nie moglas znalesc nie rozumiem? jak szlas na rozmowe o prace to odrazu mowilas na wstepie, ale nie mam palca czy to przeszkadza? czy co? ja nigdy o tym nie mowie, tylko raz nie dostalam pracy przez to w eksluzywnej restauracji bo zupy nie umnialam podac haha. ale tak to zawsze bylam kelnerka... i jakos nikt mi nigdy na nic nie zwroicl uwagi. teraz jest au pair za granica i nic nie mowilam o swoim defekcie, bo pewnie zadna rodzina nie chcialaby miec opiekunki bez palcow, wiec o tym nie wspominam a pozniej sami to zauwazaja albo i nie hehe. jesli moge wiedziec, to co to za rodzaj pracy byl? a co do mojej poprzedniej wypowiedzi, rzeczywiscie ma ona troche chamski charakter, no ale poprostu chcialam dac mu tzw. kopa w tylek ! pozdrawiam

przed wypadkiem miałam pracę w biurze,wypisywałam faktury itp. miałam kontakt z ludźmi po wypadku pracodawca mnie zwolnił słowami jak wyżej pisałam. Potem zaczęłam studia zaoczne więc zaczęłam szukać pracy po sklepach z odzieżą bo o pracę biurową niestety w dzisiejszych czasach dosyć ciężko, a w spożywczaku się jakoś nie widziałam. Ja szukając pracy pytam czy to nie będzie przeszkadzać bo chcę uniknąć kłopotliwych sytuacji.
Ja też dużo razy słyszałam teksty "inni mają gorzej" i prawdę mówiąc strasznie mnie to wkurza bo trzeba stracić chociaż trochę czegoś żeby móc się wypowiedzieć no i oczywiście wszystko zależy od danej osoby ,ja niestety zawszę byłam zakompleksioną dziewczyną więc ten mój wypadek strasznie mnie dobił !

Moim zdaniem w ogole nie powinnas o tym wspominac, przeciez licza sie Twoje umiejetnosci i kwalifikacje, a co ma do tego jeden palec? Jesli o tym wspominasz, to pracodawca sobie mysli no tak, czyli jest cos nie tak jesli o tym mowi. Wiec jesli Ty nie czujesz sie swobodnie z tym, to pracodawca tym bardziej. Jak szlam pierwszy raz na rozmowe o prace jako kelnerka ( a wiadomo noszenie talerzy, zupy itd to jakies tam chyba sprawne dlonie sa potrzebne) nie mowilam o tym w ogole, bo pewnie by mnie nie przyjeli. Ale pokazalam, ze radze sobie to dziewczyny w pracy mowily, ze w ogole tego nie zauwazyly i ze jak bede miec problem z zupa czy cos to moga ja zaniesc za mnie. Zachowuja sie normalnie wobec mnie bo i ja z tym zachowuje sie normalnie. Moze sprobuj nastepnym razem nic o tym nie wspominac i zobaczysz jaki bedzie efekt? A jesli lekarz poradzil Ci zeby calkowicie uciac ten palec, zeby w ogole nic nie bylo widac (zadnych kikutow) to moze tak rzeczywiscie bedzie lepiej?

Tu muszę Ci przyznać rację nie czuję się swobodnie bez palca. To dobrze że trafiłaś na fajne towarzystwo w pracy. Ja w tej pierwszej pracy pół na pół.Niektóre dziewczyny przestały ze mną rozmawiać nie wiem czemu,może czuły się zakłopotane tym co mi się stało, nigdy nie pytałam.Będę musiała chyba przenieść się w Twoje rejony bo tu na Śląsku ludzie strasznie przywiązują wagę do wyglądu albo ja mam pecha do ludzi których spotykam na swojej drodze :cry:
Moim największym problemem jest to że nie potrafię swobodnie trzymać ręki chętnie bym się tego nauczyła. Nie powiem że nie próbowałam bo próbowałam ale nie bardzo mi wychodzi niezwracanie uwagi na ludzi którzy mi się przyglądają moment czuję się jak 5 letnia dziewczynka która zrobiła coś złego.
A ty miałaś wypadek? czy już się urodziłaś bez palów?