Joanko jako młoda dziewczyna straciłam nogę i to nie odstraszyło ode mnie ludzi. Odejdą głupcy a mądrzy pozostaną. Ty na tym zyskasz.
Nie mając nogi poznałam zdrowego faceta, któremu jako jego żona urodziłam dzieci. Pracowałam wiele lat w zawodzie, który sobe wybrałam.

Pomyśl teraz nad naszą sytuacją i wyciągnij wnioski.

Jeszcze jedno. To czy ludzie będą Ciebie lubili nie zależy od twojej sprawności. W dużej mierze zależy jak Ty się będziesz do innych odnosiła, od Twego otwarcia na drugiego człowieka, od postawy życiowej, od uśmiechu.

Cześć Joanno, ja straciłam palca gdy miałam 20 lat czyli byłam prawie w Twoim wieku. Też spotykałam się z chłopakiem i też miałam takie obawy jak Ty i powiem Ci jedno jeżeli się naprawdę kochacie i jesteście sobie przeznaczeni to brak palca w niczym Twojemu chłopakowi nie będzie przeszkadzać. Ja nawet z moim chłopakiem, pomimo że go kochałam, to zerwałam parę tygodni po amputacji palca ponieważ bardzo dużo osób mówiło że jest On ze mną tylko z litości, pomimo że zawsze mi powtarzał że jest ze mną bo mnie kocha a nie z litości. Ale że nie dał mi się tak łatwo spławić to w końcu wróciliśmy do siebie. Teraz jesteśmy szczęśliwym małżeństwem i mamy dwóch wspaniałych synów. A co do ludzi to jest różnie jedni się gapią i głupio komentują a drudzy w ogóle nie zwracają uwagi. Trzeba się z tym nauczyć żyć. I próbować się cieszyć z tego co się ma.
Głowa do góry.

dziękuje. mam jeszcze 2 pytania :
-gdzie powinnam się ubiegać o odszkodowanie i kiedy? jestem nadal uczniem (ostatnia klasa liceum), jestem ubezpieczona w szkole.
- jak długo się goi taka rana? czy to normalne ze czuje takie mrowienie i delikatny ból? myślałam ze to będzie bardzo bolało, a nie muszę brać nawet leków przeciwbólowych.

z gojeniem to zależy od człowieka jeden goi sie miesiąc tak jak ja , inny znowu kilka miesięcy nie ma reguły . a w sprawie nie pomogę może inni pomogą

U mnie goiło się aż pół roku, przez ten cały czas czułam ogromny ból kikuta i jak się okazało , lekarz który amputował mi palca zrobił to tak kiepsko, że zostawił mi nerw na wierzchu i trzeba było ponownie rozcinać to co zostało mi z palca. Po tym wszystko już ładnie i bez problemów się goiło. Również wydaje mi się, że etap gojenia zależy od człowieka. Jeżeli chodzi o mrowienie to pamiętam ja też na początku po amputacji palca czułam duże mrowienie, ale z czasem u mnie to zanikło .Jeżeli chodzi o ból to jedynie co to śmieje się że jestem teraz taką pogodynką ponieważ jak ma być brzydka pogoda to mnie zaczyna tak "rwać" kikut, poza tym jest powiedzmy ok. Niestety w drugiej sprawie nie bardzo się orientuję i nie mogę pomóc.

Jeśli chodzi o odszkodowanie to zapewne musisz dochodzić go w swojej szkole, sprawa powinna być zgłoszono do dyrektora placówki, i to zadaniem jego jest dalej pociagnąć temat "odszkodownia" w zakładzie który Cię ubezpieczał.

Co do gojenia sie rany to zależy od wielu czynników, a myślę że nie będzie to długi czas, a mrowienie to czasem może pozostac, tak jest też z osobami po amputacji dolnych części kończyn, tzn. bóle fantomowe, które ma prawie 80% amputantów, nie są jeszcze w dzisiejszej medycynie do zdiagnozowania, i ewentualnego leczenia, musimy sobie z tym bólem sami radzić, pozdrawiam, i życzę Zdrowych, i Wesołych Swiąt Wielkanocnych :->