Poszukuję kobiet, które z powodu choroby lub wypadku, a może od urodzenia nie mają rąk i nóg. Kobiety, które chciałby poświęcić nam trochę wolnego czasu i porozmawiać w kobiecym gronie o swojej niepełnosprawności. O swoim codziennym życiu, potrzebach, o tym z czym sobie radzą a w czym potrzebują pomocy.
Bardzo proszę o kontakt:
Agnieszka Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
516444962
Rozmowa telefoniczna do niczego nie zobowiązuje.

Witam serdecznie Mam na imie Tomek i mam 25 lat od urodzenia nie mam palcow i chcialbym sie dowiedziec czy sa jakies metody przeszczepu? Powiem tak kiedys mi to nie przeszkadzalo tak bardzo jak dzisiaj np. w pracy.

speedy.sh/TUDMC/IMG-3250.JPG

speedy.sh/aH3ES/IMG-3249.JPG

witam. mam prośbę. w dzieciństwie straciłam część palca wskazującego prawej ręki tuż za paznokciem. kiedyś mi to tak bardzo nie przeszkadzało ale teraz jest inaczej szukałam trochę na necie o protezach kosmetycznych itd. Czy ktoś może miał z czymś takim do czynienia i ile mniej więcej może coś takiego kosztować ? z góry dziękuję za odpowiedź

Witam;D dwa tygodnie temu na godzine przed fajrantrm obciolem sobie maly palec u lewej reki pila motorowa... na poczatku chyba bylem w szoku bo czułem tylko lekkie mrowienie no ale jak spojrzalem na reke to doszlo do mnie co sie stalo no i troche zaczelo bolec. szefowa zawiozla mnie do szpitala, gdzie odrazu mi powiedzieli ze to sie nie nadaje do przyszycia i trzeba amputowac... no jak trzeba to trzeba, lekarzem nie jestem wiec co sie bede sprzeczal, na dodatek nawet mi zrobili zdjecia calej reki no wiec chyba szans na przyszycie nie bylo, zreszta paluch majtal sie na 2 milimetrowym kawalku skory... dostalem zwolnienie na 6 tygodni, wczoraj bylem na zdjeciu szwow, najbardziej mnie denerwowalo jak lekarz mowil "no ladnie" "slicznie sie goi" aj ładnie by bylo jak by sie goiul caly a nie tylko kilkumilimetrowy kikutek no ale zawsze moglo byc gorzej. jakos sie juz z tym pogodzilem i moze nawet wroce do tej samej pracy, jesli tylko bede dal rade. mam tylko kilka pytan ktore mi nie daja spokoju;p jestem ubezpieczony na stawke minimalna a wypadek zdarzyl sie w pracy. Czytalem ze spisanie protokolu powypadkowego nalezy do obowiazkow pracodawcy, no a ja jestem na zwolnieniu i nie wiem czy mam sie do niego zglosic teraz czy po zakonczeniu leczenia. szef mowil ze po zakonczeniu leczenia, no ale na innym forum bylo ze do 14 dni... a ja sie w tym wszystkim gubie;p prosty chlopak ze mnie;d nie chce zeby pozniej byly jakies nieprzyjemnosci;d aj i pozostaje jeszcze kwestia odszkodowania... bo skoro mi sie nalezy to czemu nie walczyc o swoje. i tak sie zastanawiam ile bym dostal... moze ktos sie orietuje;d na karcie mam wpisane amputacja palca na wysokosci polowy 1 paliczka i dwa szwy na 4 palcu... no i czy dostane wyplate na ten miesiac co teraz jestem na zwolnieniu, czy prosic jeszcze lekarza o przedluzenie zwolnienia na rechabilitacje czy juz nie walic glupa i jak wszystko bedzie ok po tych 6 tygodniach to normalnie wracac do roboty... a wlasnie dlugo sie takie cos w pelni goi? i czy normalne jest takie dziwne mrowienie i ze mi ta koncowke tak jakby ciagnie do srodka:( bo lekarz mowil ze normalne ale nie wiem czy mo wierzyc;p jesli ktos moze mi odpowiedziec na jakies pytanie to bardzo dziekuje;p i przepraszam za bledy;p

Witam, Roberto, obowiązek sporządzenia raportu powypadkowego jest po stronie pracodawcy, faktycznie ma na to 14 dni. Może zrobić to poźniej jeśli ma konkretne powody, np. poszkodowany nie mógł wcześniej udzielić informacji o wypadku. Jeśli zrobią to poźniej to i tak nie szkodzi to Tobie. Pensję powinieneś dostać 100%, gdyż jest to nieobecność spowodowana wypadkiem w pracy. Jeśli chodzi o odszkodowania, co niestety tak dokładnie nie wiem. Jeśli jesteś gdzieś ubezpieczony to dostaniesz z ubezpieczalni kasę oraz możesz ubiegać się o odszkodowanie z ZUSu.

cześć, nazywam się Joanna, dwa dni temu straciłam 1/3 palca serdecznego od lewej reki. momentami godzę się z tym co się stało a po chwili zaczynam płakać, możne za dużo o tym myślę. najbardziej przejmuje się tym jak ja będę wyglądać, w końcu jestem dziewczyna. czy ludzie nie będą się "brzydzić" i odsuwać? jestem tuz przed matura to nie martwię się o znajomych ze szkoły bo pewnie do końca kwietnia będę chodzić z opatrunkiem to nawet nie zauważa. dużo myślałam o tym czy znajdę jakaś prace, myślałam głownie o pracy w sklepie odzieżowym ale teraz już nie wiem czy gdziekolwiek będą chcieli mnie przyjąć. Drugim problemem jest to ze boje się reakcji mojego chłopaka, jak na razie mnie bardzo wspiera i mówi abym nie przejmowała się tak tym. ale czy nie mówi tego z litości? bo chyba takie coś powinno facetów odrzucać, w szczególności jak w takiej sytuacji jest dziewczyna. boje się ze przez to ze nie mam części palca mnie zostawi. w końcu kto by chciał dziewczynę z takim defektem?