Dziękuję za dobre słowa. To prawda, nie można się poddawać- mój tato by sobie tego na pewno nie życzył.Trzeba wziąć się w garść-inni mają gorzej ode mnie. Nie żyjemy zresztą na samotnej wyspie. Zamiast narzekać, to może zacznę robić coś sensownego-skoro tacie nie umiałam pomóc, to może teraz swoją uwagę przekieruję na inne osoby-wokół jest tyle do zrobienia...

Pozdrawiam serdecznie:)

Cześc Joanna,fajnie że się odezwałaś mam nadzieję że już troszeczkę się lepiej czujesz po tych strasznych przejściach.Masz rację użalanie się nad sobą niewiele pomaga trzeba brnąc do przodu oczywiście nie zapominając o tym co było bo tak naprawdę tego nie da się wymazac z życia,życzę ci wszystkiego dobrego, dużo uśmiechu i pozytywnego myślenia

witam
mój dziadek rok temu miał amputowaną nogę...
w październiku 2010 był u lekarza który stwierdził ze wszystko ok, już na święta 2010 dziadek leżał non stop w łóżku a jego noga była fioletowa, 30 stycznia amputowano mu nogę poniżej kolana, miał tak ogromne bóle fantomowe, że morfina nawet nie pomagała, niestety 8 stycznia amputowano mu nogę powyżej kolana, strasznie się załamał,
w naszym otoczeniu jest bardzo mało osób po amputacji, czy ktoś może ma sposoby jak pomóc takiemu człowiekowi się chociaż trochę pozbierać?...
jest ciężko.... po kilku miesiącach po amputacji prawej nogi dowiedział się mój dziadek że lewa jest również w stanie fatalnym,miał robione bajpasy, do tego podczas tych dramatycznych sytuacji zmarła moja babcia, żona dziadka, to jeszcze bardziej go dobiło.
jest bardzo nie znośny, narzeka na wszystko, krzyczy, nie ma szacunku do bliskich, co robić w takiej sytuacji ?

Witaj bardzo ci współczuję oraz twojemu dziadkowi, ja również jestem po pourazowej amputacj obu kończyn dolnych na wysokości 1/3 uda (wypadek kolejowy) rozumiem twojego dziadka bo to jest naprawdę duże przeżycie i człowiek nie bardzo wie co ze sobą robić, szok, bóle fantomowe które także mi od ponad roku dokuczają i co gorsze że nie można z nimi wiele robić ponieważ koło 75% osób po amputacjach z tym problemem próbuje sobie poradzić bez skutku, nawet medycyna jest bezradna. W niektórych przypadkach te bóle z czasem się zmniejszają ale pózniej znowu wracają, jak widzisz jest to złożony problem. Staraj się dziadkowi pomagajć psychicznie wspierajcie go jak możecie, to że on czasami ma takie negatywne zachowanie to jest to związane właśnie z brakiem akceptacji swojego kalectwa wiem po sobie i dalej się z tym borykam chociaż już w trochę mniejszym stopniu. Myślę że z czasem bedzie lepiej i dziadek zrozumie że musi sobie pomóc aby mógł w miarę normalnie funkcjonować i żyć baz względu na bariery psychiczne które bedzie musiał pokonać. Życzę tobie dużo wytrwałości a dziadkowi zdrowia w powrocie do normalności, proszę pozdrów odemnie dziadka trzymam za niego kciuki!.
Jakbyś miała jeszcze jakies pytania,watpliwosci pisz smiało na PM, możesz sobie też poczytać i wydrukować poradnik dla osób po amputacji kończyn dolnych moze się przydać podaję link: http:www.ortocentrum.pl serdecznie pozdrawiam.

Witaj Nataliax

Współczucie waszej ciężkiej sytuacji.
Przekaż dziadkowi poradnik dla osób po amputacjach www.ortocentrum.com.pl/new/index.php
Jest tam wiele, z których sądze skorzystacie.
Powodzenia i wytwałości.

Pozdrawiam

Cześć Natalia.
Naprawdę współczuje tobie i twojemu dziadkowi. Myślę że teraz najbardziej potrzebuje wsparcia bliskich.